Прави се при трудно вкореняващи се лози

Този отвод се прави през пролетта преди сокодвижението. При него се изкопава канавка, която да е дълбока една педя, и дълга – колкото дължината на пръчката, която ще се полага.

На дъното се сипва рохкава почва, която пак да е смесена с добре угнил оборски тор. Отгоре се полага хоризонтално добре развита пръчка и се покрива с почва -5-6 см.

Там, където е извивката, се премахват зимните очи. На главината се оставят два-три чепа с по две очи.

От очите по пръчката ще израстнат леторасли, когато те достигнат дължина около 15-20 см, канавката постепенно се засипва с почва.
Това е добър начин да се размножи лоза, стига да се поддържа редовно влажна почвата, за да израстнат летораслите.

Наесен отводът може да се отдели от главината-майка и да се нареже на части – на всяка част да има по един леторасъл и добре развити корени.

Така всяка част ще представлява една вкоренена лозичка, която може да се засади.